To dla wszystkich, którzy zamiast na John Zorn Fest pojechali w tym roku na Open’era. Taka drobna złośliwość. 😉
<br/><br/>
W RADIU: HCH
NOCNA STREFA: Międzynarodówka z Chicago
Dziś o 23.00 w Nocnej strefie głównymi bohaterami będą muzycy nagrywający dla chicagowskiej wytwórni International Anthem. 5-6 lat temu mało znana (wystartowała w 2014 roku), dziś wydaje się najważniejszym nagraniowo-wydawniczym centrum miejscowego środowiska i jednym z najprężniej rozwijających się jazzowych labeli w Stanach Zjednoczonych. Posłuchamy premier z ostatnich tygodni: Angel Bat Dawid, Aquilesa Navarro z […]
NOCNA STREFA: Piosenki, jakich świat nie słyszał
Dziś od 23.00 kolejne wydanie Nocnej strefy w radiowej Dwójce. Tym razem poprowadzą nas Mary Halvorson i Robert Wyatt – kluczem swojej współpracy na nowym albumie formacji Code Girl kierowanej przez tę pierwszą, kluczem niebanalnych piosenek wyrosłych na jazzowym gruncie. Będzie to zarazem dobry klucz do tego, by przyjrzeć się co ciekawszym nowościom ostatnich tygodni. […]
NOCNA STREFA: Beverly Glenn-Copeland
Cała audycja do odsłuchania TUTAJ PLAYLISTA 2020-11-05 Beverly Glenn-Copeland – No Other (Live at Le Guess Who?) (CD “Live at Le Guess Who?”, Transgressive 2020)HHY & The Kampala Unit – Catastrophism (LP “Lithium Blast”, Nyege Nyege Tapes 2020)John Frusciante – Amethblowl (CD “Maya”, Timesig 2020)Legowelt – Evolution EVS-1 Promars and Prophet 5 (CD “Unconditional Contours” […]
W POLIFONII- Jeszcze więcej nudy! 26 11 2020Te wszystkie coraz bardziej nudziarskie jęki i płacze po próbie przeforsowania julki na zwycięzcę plebiscytu ma Młodzieżowe Słowo Roku przypominają mi, że nuda jest dziś jednak poważnym problemem. Z drugiej strony – nieźle się to rymuje z tym, o czym wspominałem …
- Gdyby piękno uskrzydlało dosłownie, ta płyta byłaby dwupłatowcem 24 11 2020Kanadyjka Sarah Davachi, poza tym że potrafi muzyką uspokajać emocje (być może nawet tych oślepionych wczoraj i skopanych policjantów – radziłbym spróbować), a może właśnie dlatego, wygrywa artystycznie ten rok. Zamiast recenzji płyty powinienem pewnie opublikować tu plan jej zajęć, …
- Pandemia pokonana, czemu nie wychodzicie? 23 11 2020A więc stało się. Pandemia pokonana, można wyjść z domów. Szefowie znowu zwalniają za nieprzychodzenie do pracy, co wywołuje protesty central związkowych. Te domagają się dodatków za obecność na zebraniach offline. Do klubów, otwartych z zaskoczenia, nie przychodzi nawet cały …
- Jak wróciły do Glińskiego pieniądze wydane na TVP [podsumowanie tygodnia] 21 11 2020Jak wróciły? Jak bumerang w starych kreskówkach. Bo po paru dniach rozkładania na czynniki pierwsze programu Fundusz Wsparcia Kultury (ogólnie bardzo potrzebnego itd.) można już z grubsza określić, kto w pierwszej kolejności zepsuł atmosferę wokół niego. Otóż prawie cały zły …
- Sala solo 20 11 2020Wypełnić sobą salę o powierzchni 2700 m kw. Niezły wyczyn, nawet jeśli dysponujemy dodatkowo fortepianem jako podstawowym narzędziem pracy. Nick Cave ma wszystko, czego potrzeba w takiej sytuacji: niemałe umiejętności, potężny repertuar, sporych jednak rozmiarów ego i – jak się …
- Jeszcze więcej nudy! 26 11 2020
NA WINYLU: trzaski
JEAN-MICHEL JARRE: Krótko
Nota o Zero Gravity może być dla niektórych niespodzianką, ale nowy album Jeana-Michela Jarre’a Electronica 1: The Time Machine nie należy do moich ulubionych (mówiąc delikatnie), i to mimo plejady gości, wśród których są Vince Clarke, M83, Pete Townshend, Fuck Buttons, Air i Moby. Ba, wydaje mi się z punktu widzenia poszczególnych artystów bardzo słabo wykorzystaną szansą na wykreowanie […]
NATURAL SNOW BUILDINGS: Album z singla
Z nieco mniejszą regularnością śledzę ostatnio poczynania Francuzów z Natural Snow Buildings, za którymi zresztą pod względem liczby wydawanych płyt nadążyć trudno. Ukazują się w różnych formatach, tym bardziej więc warto zwrócić uwagę na regularną, zwykłą płytę z nowym repertuarem opublikowaną na winylu przez Ba Da Bing (wcześniej wydali kilka reedycji starszych nagrań NSB) z […]
ROBERT PIOTROWICZ: Stare złote
W starych złotych to by było prawie pół miliona, ale warto. Zresztą za czasów starych złotych nikt w Polsce takich płyt nie wydawał. Choć zupełnie tak jak kiedyś – na czerwony, transparentny winyl z muzyką Roberta Piotrowicza (mastering Rashada Beckera, minimalistyczny projekt Lasse Marhauga) trzeba było pod każdym względem poczekać. Z jednej strony dlatego, że publikacja się […]
Pingback: Dlaczego nie żałuję tegorocznego Open’era « CHACIŃSKI